Πλατανόραμα-Φαράγγι Σκάλας-Μακροκοπάνα

Όμορφη διαδρομή μέσα στα δέντρα.

Η προσέγγιση μπορεί να γίνει με το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκη-Γερακαρού-Ζαγκλιβέρι που ξεκινάει στις 7:00, κατεβαίνοντας στην διασταύρωση με το χωριό Άγιο Χαράλαμπο ή όσο πλησιέστερα στο Πλατανόραμα μπορεί να μας αφήσει ο οδηγός.

Ξεκινάμε από το αναψυκτήριο-καφέ-ταβέρνα «Πλατανόραμα» που βρίσκεται δίπλα στον δρόμο, αφού γεμίζουμε από την βρύση τα παγούρια μας με νερό.
Αν θεωρούμε ότι χρειάζεται, φροντίζουμε να έχουμε επικοινωνήσει εκ των προτέρων με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, ώστε εμείς ή οι συνοδοιπόροι μας να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως, από τα 4-5 μεγαλόσωμα σκυλιά, που κατά τα άλλα είναι φιλικά.

Ακολουθούμε το ρέμα και στα κατάλληλα σημεία βγαίνουμε 10-15 μέτρα εκτός μονοπατιού για να δούμε τα ερείπια από τους παλιούς νερόμυλους.

Κοντά στον δεύτερο νερόμυλο το μονοπάτι ανηφορίζει δεξιά από το ρέμα, περπατάμε για λίγο μέσα από χωράφια και ξανακατεβαίνουμε στο ρέμα όπου συναντάμε τον τρίτο νερόμυλο και τώρα ανηφορίζουμε αριστερά από το ρέμα μέχρι να βγούμε στον δρόμο που οδηγεί στο φαράγγι της Σκάλας. Στο σημείο αυτό υπήρχε κάποτε μια πύλη που σταματούνε ακόμη και τώρα όσοι έρχονται με αυτοκίνητο.

Κατηφορίζουμε τον δρόμο και μόλις μπούμε στο ρέμα στρίβουμε προσωρινά δεξιά και κατηφορίζουμε για 100 ακόμη μέτρα περίπου μέχρι τις πρώτες βάθρες.

Μεταβολή και αρχίζουμε την ελαφρά ανηφορική πορεία δίπλα στο ρέμα μέχρι τον καταρράκτη και τον χώρο αναψυχής, όπου θα βρούμε και πηγή με νερό.
Στον χώρο αναψυχής, όπως είναι ο δρόμος δεξιά από ποταμάκι, θα προσπεράσουμε για λίγα μέτρα τα πέτρινα παγκάκια και θα δούμε στο πλάι του δρόμου, προς την πλευρά του ρέματος, να έχει ένα μικρό μπλε σωλήνα που τρέχει λίγο νερό. Γεμίστε από εκεί. Αν είμαστε στον δρόμο δεν φαίνεται εύκολα, αλλά αν είμαστε στο ρέμα είναι εμφανέστατος.

Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη, και ενώ θα μπορούσαμε να πάμε ευθεία μέχρι να συναντήσουμε το παλιό υδραγωγείο, ή ίσως και λίγο ακόμη πιο πέρα τις βάθρες, δεν θα το κάνουμε γιατί είναι αδιέξοδο. Οπότε στρίβουμε δεξιά στην παράκαμψη 1, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια στα δέντρα και ανηφορίζοντας αρκετά απότομα.

Όταν ολοκληρωθεί η παράκαμψη φτάνουμε κοντά στο σημείο που ήταν το αδιέξοδο, αλλά ευτυχώς τώρα είμαστε από την επάνω του πλευρά.

Συνεχίζουμε στο μονοπάτι ακολουθώντας τα σημάδια και αργότερα βγαίνουμε σε χωράφια και δασικό δρόμο.

Αφού έχουμε ανηφορίσει αρκετά, βγαίνουμε από τον δρόμο και κάνουμε την παράκαμψη 2 κατηφορίζοντας, ώσπου βρούμε άλλο ρέμα.

Από το ρέμα ανηφορίζουμε και βγαίνουμε σε χωράφια, μετά σε χωματόδρομο που τον ακολουθούμε για λίγο.

Αφήνουμε τον χωματόδρομο και ξεκινάμε την παράκαμψη 3 που είναι πολύ απότομη.

Βγαίνουμε σε χωράφια και χωματόδρομο. Προσπερνάμε 2-3 σπίτια, συνοδευόμενοι από τα γαβγίσματα των σκυλιών που βρίσκονται εντός των περιφράξεων των οικοπέδων και φτάνουμε στην άσφαλτο.
Στρίβουμε αριστερά και σε λίγο φτάνουμε στην Μακροκοπάνα.

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο μονοπάτια για την κορυφή Ομβριανός. Ένα είναι κοντά στο σημείο που συναντήσαμε την άσφαλτο και ένα άλλο είναι από την Μακροκοπάνα. (δείτε και την σχετική διαδρομή «Ομβριανός-Μακροκοπάνα» στο https://el.wikiloc.com/wikiloc/spatialArtifacts.do?event=setCurrentSpatialArtifact&id=54201398 ). Οπότε όσοι είναι αρκετά ξεκούραστοι μπορούν να ανέβουν από το πρώτο και να κατέβουν στην Μακροκοπάνα από το δεύτερο, ενώ όσοι προτιμούν μπορούν να πάνε πρώτα στην Μακροκοπάνα και μετά από ολιγόλεπτη ξεκούραση να πάνε για κορυφή και να γυρίσουν από τα ίδια. Το πήγαινε-έλα Μακροκοπάνα-Ομβριανός είναι περίπου μία ώρα (30' ανάβαση, 10' στάση, 30' κατάβαση).

Επιστροφή μπορεί να γίνει από τα Πετροκέρασα, που χρειαζόμαστε περίπου μία ώρα από τον δρόμο για να φτάσουμε, και έχει λεωφορείο στις 16:00 προς Ζαγκλιβέρι-Γερακαρού-Θεσσαλονίκη.

Η διαδρομή καλό είναι να γίνεται μόνο από άτομα που γυμνάζονται συστηματικά και είναι άνω των 13 ετών, γιατί χρειάζονται περίπου 6-7 ώρες πεζοπορίας.

Καλή ανάβαση.


Μνεία
Η διαδρομή αυτή έγινε με την καθοδήγηση του Κλεάνθη Μπουλιώνη, ορειβάτη της ΟΑΛΘ, που έχει καταγωγή από το Λιβάδι και γνωρίζει άριστα όλα τα μονοπάτια της περιοχής.
Είμαι πραγματικά ευγνώμονας για την φροντίδα που μας πρόσφερε, για τις πολύτιμες συμβουλές του, για τις ανεκτίμητες πληροφορίες, για την αυστηρότητα του σε ότι αφορά την ασφάλεια, για το χιούμορ του και φυσικά για το ενδιαφέρον του να βοηθήσει στην διάδοση της ορεινής πεζοπορίας και την επαφή περισσότερων ανθρώπων με την υπέροχη φύση.