Πάικο. Ι.Μ. Οσίου Νικοδήμου - Γκόλα Τσούκα

Η διαδρομή ξεκινά από την επιβλητικότατη Ιερά Μονή Οσίου Νικοδήμου, την οποία σίγουρα αξίζει να επισκεφτεί κανείς. Ακολουθεί δασικό-υλοτομικό στενό δρόμο που κατά τόπους μετατρέπεται σε μονοπάτι. Πρώτο χαρακτηριστικό σημείο είναι το καταφύγιο του ΕΟΣ Γιαννιτσών στο οποίο "θαυμάζουμε" τα δύο τενεκεδένια ομοιώματα ορειβατών, έργα "απαράμιλλης" τέχνης. Συνεχίζουμε παίρνοντας το δρόμο πίσω από τα κτίσματα και ακολουθώντας μία τραβέρσα σχετικώς δύσβατη λόγω των παραπροϊόντων της ανηλεούς υλοτόμησης του δάσους, φτάνουμε σε ένα πολύ όμορφο ξέφωτο στη βάση της τελικής ανηφόρας για την κορυφή. Το ξέφωτο, κάποτε ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, σήμερα "κοσμείται" από ποικίλα σκουπίδια, προϊόντα της "ευσυνειδησίας" των συνανθρώπων μας. Αφήνουμε πίσω μας το ξέφωτο και ανεβαίνουμε στην κορυφή Γκόλα Τσούκα, την υψηλώτερη του Πάικου. Εκεί συναντούμε τον εξάδελφο των δύο τενεκέδων που συναντήσαμε στο καταφύγιο του ΕΟΣ Γιαννιτσών, ένα παρόμοιας τεχνοτροπίας έργο σύγχρονης "τέχνης", που λειτουργεί περισσότερο ως αλεξικέραυνο. Η κατάβαση γίνεται από την ανατολική, ομαλή κορυφογραμμή, η οποία διέρχεται από κιόσκι και συναντά το χωματόδρομο που ακολουθήσαμε για να πάμε στο καταφύγιο. Από τη διασταύρωση αυτήν, επιστρέφουμε από τα ίδια στο σημείο εκκίνησης.