Ohi Mt, Mili Karistu-Ohi 1398m-Faraggi Dimosari-Paralia Kallianu ( Όχη Φαράγγι Δημοσάρη )

Διάσχιση του Όρους Όχη ( 1398μ ) στο νησί της Εύβοιας.
Μύλοι Καρύστου-Κολώνες-Οροπέδιο-Καταφύγιο-Όχη 1398μ-Φαράγγι Δημοσάρη-Παραλία Καλλιανού.

Η διαδρομή συνδυάζει φυσική ομορφιά με αντιθέσεις, όμορφη βράχινη κορυφή, αρχαιολογικό ενδιαφέρον, τρεχούμενα νερά με καταρράκτες και βάθρες, ενώ ολοκληρώνεται σε παραλία του Αιγαίου. Προκείται σαφώς, για μια από τις ομορφότερες διαδρομές πλησίον της Αττικής.

Η διαδρομή ξεκινά από τα ψηλότερα οικήματα του οικισμού Μύλοι Καρύστου ( 270μ ) με θέα το Κόκκινο Κάστρο που κατοπτεύει την περιοχή. Ακολουθώντας το σηματοδοτημένο μονοπάτι, ανερχόμαστε σε πεδίο με χαμηλή άγρια βλάστηση. Συγχρόνως, θαυμάζουμε την θέα της θάλασσας χαμηλότερα, αλλά και του ανατολικού Αττικού μετώπου απέναντι. Οδηγούμαστε στο εγκαταλειμμένο αρχαίο Ρωμαϊκό λατομείο, όπου συναντάμε τους εντυπωσιακούς πέντε αποπερατωμένους μονολιθικούς κίονες, διαστάσεων 12x2μ. Συνεχίζοντας την άνοδο επί της πλαγιάς, συναντάμε κτιστό παλαιό μονοπάτι ( Κακιά Σκάλα ). Τραβερσάροντας χαρακτηριστικό όγκο βράχου, ολοκληρώνουμε την κόντρα και τραβερσάρουμε σε ήπιες πλέον κλίσεις, με κατεύθυνση ανατολική. Διασχίζοντας δυο ώμους, προσεγγίζουμε τσιμεντόδρομο που κατασκευάστηκε με σκοπό να εξυπηρετεί την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Ακολουθώντας τον προς βορρά, φτάνουμε σε Οροπέδιο σε υψόμετρο 1020μ. Πρόκειται για το μοναδικό ίσως σημείο, κατάλληλο για διανυκτέρευση πλησίον του καταφυγίου. Εαν πεζοπορούμε βράδυ, δυο μεταλλικοί στύλοι στην ΝΑ άκρη του, μας βοηθούν να το οριοθετήσουμε. Εδώ να επισημανθεί πως αν και αρχικά το σημείο δεν εντυπωσιάζει, αποδεικνύεται περίφημο για διανυκτέρευση. Εδώ συναντάμε για πρώτη φορά στην διαδρομή δέντρα, κάποιες στεγνές καστανιές, αποκομμένες από τον εντυπωσιακό Καστανόλογγο- έναν θύλακα δάσους καστανιών, που ξεχωρίζει στην στεγνή ΝότιοΑνατολική πλευρά της Όχης.
Συνεχίζοντας, εισερχόμαστε και πάλι σε σηματοδοτημένο μονοπάτι, και περνάμε από το καταφύγιο της Όχης ( λειτουργεί κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης ). Στον αύλειο χώρο του, μπορούμε να προμηθευτούμε νερό. Το μονοπάτι συνεχίζει για το ορατό διάσελο ψηλότερα και στην συνέχεια στρέφεται προς τον χαρακτηριστικό όγκο της κορυφής. Το τοπίο αλλάζει και μεταμορφώνεται σε αποκλειστικά βράχινο, με σχηματισμούς που εντυπωσιάζουν. Σε υψόμετρο 1320μ, συναντάμε διακλάδωση του μονοπατιού, όπου το ένα σκέλος κατηφορίζει για το Φαράγγι του Δημοσάρη, ενώ το δεύτερο συνεχίζει για την κορυφή. Αφού προσπεράσουμε χαρακτηριστικό μονόλιθο, στρεφόμαστε ανατολικά και επισκεπτόμαστε το παρεκκλήσι του Πρ.Ηλία που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας την εκφορική μέθοδο, σε μια προσπάθεια των σύγχρονων ανθρώπων να αντιγράψουν την αρχαία τεχνική κατασκευής του Δρακόσπιτου. Συνεχίζοντας προς βορρά, προσεγγίζουμε την διπλή κορυφή του όρους. Η βόρεια κορυφή είναι και η υψηλότερη, με ύψος 1398μ. Ανάμεσα τους στέκει το εντυπωσιακό Δρακόσπιτο,
κατασκευασμένο άρτια, από λαξευμένους ογκόλιθους. Το κτίριο λατρευτικής χρήσης, της φυλής των Δρυόπων ( οι οποίοι εκθιώχθηκαν από την περιοχή του Παρνασσού από τους Δωριείς ), κατασκευάστηκε τον 6ο αιώνα π.χ ή και προγενέστερα ( δεν υφίσταται σαφής αρχαιολογικός προσδιορισμός) . Πρόκειται για το καλύτερα διατηρημένο δρακόσπιτο της Όχης. Επιστρέφοντας στην προαναφερθείσα διακλάδωση, κατηφορίζουμε για το Φαράγγι του Δημοσάρη.
To μονοπάτι αρχικά κατηφορίζει σε όμορφο πεδίο σε σάρα και διάσπαρτους όγκους βράχων. Σε υψόμετρο 970μ, συναντάμε οροπέδιο όπου διασταυρώνονται χωματόδρομοι. Στο βόρειο του άκρο, στέκει λιθόκτιστο κτίσμα, που σκοπό είχε την ενημέρωση σχετικά με την ιστορία του μονοπατιού στο Φαράγγι Δημοσάρη, αλλά και την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Επί του παρόντος δείχνει εγκαταλελειμμένο. Συνεχίζοντας προς τα ανατολικά, συναντάμε την ξύλινη πύλη εισόδου στο μονοπάτι του Φαραγγιού. Το τοπίο πλέον αλλάζει, και εισερχόμαστε σε έναν πράσινο κόσμο. Η βλάστηση είναι πυκνή και πολυποίκιλη και παραμένει έτσι μέχρι και την ολοκλήρωση της στην παραλία. Σε υψόμετρο 780μ το μονοπάτι περνά από την Κρύα Βρύση, σε σημείο με αιωνόβιους πλάτανους. Η πηγή παρουσίαζε μειωμένη ροή ( Ιούνιος 2018 ), αλλά το νερό ήταν εξαιρετικής ποιότητας. Συνεχίζοντας, το μονοπάτι περνά δίπλα από παλαιό μύλο και στην συνέχεια συναντά σύγχρονες επενδεδυμένες με πλάκα, σκάλες. Εν τέλει καταλήγει στην κοίτη του Φαραγγιού σε γέφυρα. Το μονοπάτι πλέον ακολουθεί την κοίτη του φαραγγιού και την κρατά πάντοτε στα αριστερά του, μέχρι και την ολοκλήρωση της διαδρομής. Το μονοπάτι κατά σημεία κτιστό, διασχίζει το φαράγγι, ενώ βρίσκεται πάντοτε ελαφρώς ψηλότερα της κοίτης. Αφού το μονοπάτι περάσει δίπλα από εικόνισμα, κατερχεται προς την κοίτη. Από αυτό το σημείο και χαμηλότερα, οι βάθρες παρουσίαζαν διαύγεια νερού και προσφέρονταν για μπάνιο ( Ιούλιος 2018 ). Στην συνέχεια, αφού περάσουμε το πιο γνωστό σημείο του φαραγγιού, με μικρούς καταρράκτες και βάθρες, συνεχίζουμε για το χωριό των Λενοσαίων. Από το αραιοκατοικημένο αυτό χωριό, συνεχίζουμε σε χωματόδρομο. Σε συγκεκριμένο σημείο όπου τρακτερόδρομος κατέρχεται προς την κοίτη του Φαραγγιού ( ανάλογο waypoint ) και όχι νωρίτερα ( πιο πριν συναντάμε δυο σκάλες- η μια εκ των οποίων με σήμανση, οι οποίες αναφέρονται ως αδιέξοδα σε κλειστά μονοπάτια ) τον εγκαταλείπουμε. Ανοίγοντας λοιπόν πόρτα περίφραξης, κατηφορίζουμε στον τρακτερόδρομο. Στην συνέχεια συναντάμε ακόμα δυο πόρτες περιφράξεων. Στα τελευταία μέτρα για την κοίτη, περνάμε ξερολιθιά προκειμένου να την φτάσουμε. Στο σημείο αυτό, συναντάμε και πάλι σήμανση. Το μονοπάτι, το οποίο κινείται δίπλα ακριβώς στην ροή του νερού μέχρι και την ολοκλήρωση της διαδρομής, καταλήγει στην γέφυρα του επαρχιακού δρόμου, που διασχίζει το Ρέμα Δημοσάρη. Από την γέφυρα, ξεκινά σύντομος επίπεδος χωματόδρομος, που οδηγεί στην παραλία Καλλιανού. Δίπλα στη γέφυρα εντοπίζεται και καντίνα. Κατάλληλο σημείο διανυκτέρευσης αποτελεί το μικρό πλατό στο τέλος του χωματόδρομου της παραλίας.

Πορείες:
Πρώτη ημέρα ( προτείνεται βραδινή ) : 5,5 χλμ, + 780μ, 5ω
Δεύτερη ημέρα : 16,9χλμ, +620μ, 8ω59λ.

Ορισμένες επισημάνσεις :
-Η διαδρομή πραγματοποιήθηκε σε διάστημα δύο ημερών, με τις αντίστοιχες διανυκτερεύσεις σε αντίσκηνα ( Οροπέδιο Καταφυγίου και Παραλία Καλλιανού ). Εάν στοχεύετε να εξορμήσετε Σαββατοκύριακο, καλό είναι το τμήμα Μύλοι Καρύστου-Οροπέδιο, να πραγματοποιηθεί την Παρασκευή το βράδυ ( απολαμβάνοντας συγχρόνως την φωτισμένη Καρύστο χαμηλότερα αλλά και το ανατολικό Αττικό μέτωπο απέναντι ). Με τον τρόπο αυτό το μεγαλύτερο δεύτερο τμήμα της διαδρομής πραγματοποιείται με ευχέρεια χρόνου, το Σάββατο. Η Κυριακή μπορεί να αναλωθεί ευχάριστα στην παραλία.
-Νερό συναντάμε στο Καταφύγιο, στην Κρύα Βρύση στην είσοδο του Φαραγγιού του Δημοσάρη, στο χωριό των Λενοσαίαων, αλλά και στην καντίνα της παραλίας .
-Η Ταβέρνα που λειτουργούσε στο χωριό Καλλιανός σταμάτησε να λειτουργεί εδώ και χρόνια. Εναλλακτική η καντίνα στην παραλία. Βάσει πληροφοριών από τον ιδιοκτήτη, ανοικτή κατά τους θερινούς μήνες. Νωρίς το καλοκαίρι μόνο τα Σαββατοκύριακα ενώ κατά το μέσο του θέρους, ανοικτή όλες τις ημέρες.
-Θα πρέπει να έχει προβλεφθεί η μεταφορά και περισυλλογή στα σημεία αφετηρίας και τερματισμού. Συνήθως χρησιμοποιούνται taxi από το Μαρμάρι ( τιμές 2018 ανά taxi ( δέχονται μέχρι 4 άτομα ). 30€ για την διαδρομή Μαρμάρι-Μύλοι και 60€ για την διαδρομή Παραλία Καλλιανού-Μαρμάρι ). Παρεμπιπτόντως το εισιτήριο για το πλοίο Ραφήνα-Μαρμάρι, κοστίζει 8€.
-Όμοιοι κίονες με εκείνους που συναντάμε στο αρχαίο Ρωμαϊκό λατομείο, έχουν χρησιμοποιηθεί στην κιονοστοιχία της Βιβλιοθήκης του Αδριανού στο κέντρο των Αθηνών. ( Μονολιθικοί από μάρμαρο Καρύστου ). Οι ίδιοι κίονες ήταν περιζήτητοι στην αρχαία Ρώμη.
-Στο Φαράγγι του Δημοσάρη συναντάμε πολλές μικρές βάθρες θελκτικές για κολύμπι. Η διαύγεια του νερού βελτιώνεται χάνοντας ύψος, ενώ το διασχίζουμε. Σε γενικές γραμμές οι καλλίτερες εντοπίζονται μεταξύ του εικονίσματος ( waypoint ) και του χωριού των Λενοσαίων.

Γρηγόρης Τζομάκας